Το περιγεννητικό πένθος

Απόσπασμα από τον πρόλογο της συγγραφέως στην ελληνική έκδοση: Πώς να μιλήσει κανείς για το περιγεννητικό πένθος; Μια ανυπόφορη συμπαιγνία μεταξύ ζωής και θανάτου που αναστατώνει την τάξη των γενεών, επέρχεται μέσα στην ανημποριά της εγκυμοσύνης, ριζώνοντας μέσα στην πληγωμένη σάρκα της μητέρας, θέτοντας ερωτήματα στην αναπαράσταση των γονιών για το βρέφος που δεν έζησε (μια ανθρώπινη φιγούρα, ένα τέρας ή ένα πράγμα;), ο περιγεννητικός θάνατος υποχρεώνει τα ζευγάρια, πέρα από την απύθμενη οδύνη τους που δεν είναι δυνατόν να μπει σε λόγια, να προσπαθήσουν να αναλάβουν ένα ψυχικό ταξίδι τρομακτικό και άνευ προηγούμενου. Περίμεναν τη ζωή και την υπόσχεση ενός μέλλοντος που ήταν γεμάτο σχέδια.

Ο θάνατος τους ακινητοποίησε σε αυτήν τους την ορμή, αφήνοντας στη θέση της τη λύπη και την ακατανοησία, το ανείπωτο, αυτό που δεν μπορεί να το σκεφτεί κανείς, και όλα αυτά τόσο περισσότερο, όσο η κοινωνία προσπαθεί να μετατρέψει αυτή τη μη έλευση σε ένα μη συμβάν.

Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι μια ιδιαίτερη συνοδεία είναι απαραίτητη για αυτό το τόσο παράξενο πένθος. Η προσπάθεια να αντέξουν την απελπισία των γονιών αλλά επίσης τον θυμό τους, ακόμα και το μίσος τους, κινητοποιεί στους θεραπευτές κάτι πολύ ενδόμυχο και βαθύ μέσα τους. Έτσι, το ερώτημα της ψυχικής οδύνης των ομάδων πρέπει να αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της θεραπευτικής παρακολούθησης αυτών των ζευγαριών.

Μια καλύτερη γνώση αυτού του θέματος θα μπορούσε να τους βοηθήσει σε αυτό το τόσο λεπτό και ψυχικά απαιτητικό έργο. Έτσι λοιπόν, το να ενσωματώσουμε τη διδασκαλία της συνοδείας του περιγεννητικού πένθους στο πανεπιστήμιο, όπως και στις σχολές των μαιών, των βρεφονηπιοκόμων και των νοσηλευτών, θα ήταν ωφέλιμο για όλους.

Η ευχή μου είναι, αυτό το τόσο παράξενο πένθος να μπορέσουμε πραγματικά να το λάβουμε υπόψη μας και να μπορέσουν να βοηθηθούν όλοι οι γονείς που υποφέρουν. Να μπορέσουν να βοηθηθούν να χρησιμοποιήσουν τα ψυχικά τους αποθέματα, τα οποία έχουν εκμηδενιστεί κάτω από το βάρος του γεγονότος, έτσι ώστε να μετατρέψουν αυτό το δράμα σε κάτι το "ιερό" που θα τους επιτρέψει να πλησιάσουν τον κόσμο και τη ζωή με ένα διαφορετικό βλέμμα, αλλά το οποίο θα είναι πιο πλούσιο και πιο δημιουργικό, όπως λένε και πολλοί γονείς. Είναι πάρα πολύ σημαντικό και πρέπει πάση θυσία να το πω εδώ, πόσο αυτή η θεραπευτική συνοδεία αποτελεί μια πρόληψη σημαντική για τις εγκυμοσύνες που ακολουθούν και για τα παιδιά που θα γεννηθούν μετά. Τα παιδιά τα οποία έχουν συχνά πολλές δυσκολίες να βρουν τη θέση τους μέσα στην οικογένειά τους και μέσα στην κοινωνία.

Παρ' όλ' αυτά, για να μπορέσει αυτή η ευχή να ολοκληρωθεί, πρέπει επίσης, οι ομάδες που δεσμεύονται σε αυτή τη δύσκολη εργασία μαζί με τους γονείς να μπορέσουν να έχουν μια καλύτερη γνώση του βιώματος αυτών των ζευγαριών τα οποία συνοδεύουν. Με αυτό το πνεύμα γράφτηκε αυτό το βιβλίο το οποίο στηρίζεται κυρίως στην κλινική μου εμπειρία.