Η συγγραφή του βιβλίου προέκυψε από προβληματισμούς και ερωτήματα που δημιουργήθηκαν ή τέθηκαν κατά τη διάρκεια των 25 χρόνων που διδάσκω στο δημόσιο Δημοτικό Σχολείο. Σε αυτό το διάστημα, και παρόλη τη γενικότερη άνοδο του γνωσιακού φορτίου και του εκπαιδευτικού επιπέδου, τόσο των εκπαιδευτικών όσο και των γονέων, οι σχέσεις των εκπαιδευτικών και των γονέων συνεχίζουν να περνούν από τον κύκλο ενός κανόνα που, παρότι στη γενική του μορφή είναι αναμενόμενος, ωστόσο, παρουσιάζει διακυμάνσεις, εντάσεις, που δοκιμάζουν τους μετέχοντες και, συχνά, τους οδηγεί σε αντιπαραγωγικά αδιέξοδα.

•Πού αρχίζει και πού τελειώνει η δικαιοδοσία των γονέων στην άσκηση κριτικής στη λειτουργία του σχολείου;

•Τι συμβαίνει όταν οι θεωρίες παιδαγωγών, ψυχολόγων και κοινωνιολόγων εφαρμόζονται στη σχολική τάξη;

•Πώς γεφυρώνεται η θεωρία με την εκπαιδευτική πράξη;

•Πότε, με ποιον τρόπο και σε ποιο βαθμό μπορεί ο γονέας να παρέμβει στην εκπαιδευτική διαδικασία;

•Πού τελειώνει η ορθή κρίση και πού αρχίζει η μεροληψία;

•Ποια, εν τέλει, είναι τα στοιχεία του καλού γονιού μαθητή και του καλού εκπαιδευτικού και ποια τα όρια που οφείλουν να τηρούνται και από τις δύο πλευρές;

Το βιβλίο εστιάζει στην αρμονική συνεργασία μεταξύ γονέων και εκπαιδευτικών με απώτερο στόχο την υγιή σχέση των παιδιών με τη σχολική ζωή, τόσο σε μαθησιακό, όσο και σε επίπεδο κοινωνικοποίησης και ψυχικής διάθεσης.

*Περιέχει παράρτημα με νόμους που συνήθως αναζητούν γονείς και εκπαιδευτικοί σχετικά με τη λειτουργία των σχολείων.