To εκπαιδευτικό σύστημα της χώρας μας επικεντρώνεται στην ακαδημαϊκή ανάπτυξη των μαθητών, περιθωριοποιώντας ή ελαχιστοποιώντας τις συναισθηματικές και διαπροσωπικές τους ανάγκες. Το αποτέλεσμα είναι ότι οι μαθητές αφενός στερούνται τη χαρά της ανακάλυψης της νέας γνώσης και αφετέρου ωθούνται στην υιοθέτηση μιας στείρας βαθμοθηρικής νοοτροπίας, η οποία ενισχύει την έλλειψη αλληλοσεβασμού και ειλικρίνειας, και στην υιοθέτηση μιας παθητικής στάσης απέναντι στη ζωή.

Η εκπαίδευση δεν θα πρέπει να εστιάζεται μόνο στη γνωστική ανάπτυξη του παιδιού, αλλά και στις κοινωνικές και τις συναισθηματικές πτυχές της ανάπτυξής του.

Γι' αυτό τον λόγο, οι εκπαιδευτικοί χρειάζεται να αντικαταστήσουν τις προηγούμενες μεθόδους με νέες που διευκολύνουν μια ολιστική προσέγγιση στη μάθηση.

Στη βιωματική μάθηση, ο εκπαιδευτικός χρησιμοποιεί τη δυναμική της ομάδας, τη συναισθηματική έκφραση και την έκθεση σε νέες εμπειρίες, για να συντονίσει αποτελεσματικά την εκπαιδευτική διαδικασία. Ένα σημαντικό εμπόδιο για αυτό το είδος μάθησης είναι ότι οι εκπαιδευτικοί δεν έχουν επαρκείς γνώσεις και εμπειρίες όσον αφορά στον συντονισμό της ομάδας.

Η "Βιωματική Μάθηση" επιχειρεί να καλύψει αυτές τις ανάγκες παρουσιάζοντας σε βάθος τη μεθοδολογία της βιωματικής μάθησης καθώς και τη δυναμική και τον συντονισμό των ομάδων. Είναι ένας πρακτικός οδηγός υλοποίησης δραστηριοτήτων βιωματικής μάθησης στις θεματικές της κοινωνικής και συναισθηματικής αγωγής και απευθύνεται στους εκπαιδευτικούς, τους ψυχολόγους, τους εμψυχωτές και τα άτομα που εργάζονται με ομάδες παιδιών.