Κανένας μας δε γνωρίζει τι επιφυλάσσει το μέλλον, ωστόσο πολλοί από εμάς χάνουν χρόνο ανησυχώντας γι' αυτό. Διαβάζουμε για την καταστροφή του περιβάλλοντος, για την αξιοθρήνητη κατάσταση των ποταμών, των δασών και της θάλασσας.

«Ελάτε στην άκρη» τους είπε. «Φοβόμαστε. Μπορεί να πέσουμε». «Ελάτε στην άκρη», τους είπε. Πήγαν. Τους έσπρωξε... Και πέταξαν.  - Guillaume Apollinaire
Μόλις ξεπεράσεις το εμπόδιο του φόβου, ανοίγονται μπροστά σου ένα σωρό δυνατότητες και η ευκαιρία να απολαύσεις πολλά υπέροχα πράγματα που, υπό άλλες συνθήκες, δεν θα σου περνούσε από το μυαλό ότι θα μπορούσες να ζήσεις.

Ας μιλήσουμε λίγο για τον φόβο… Ο φόβος είναι ένα ναρκωτικό που πάντοτε κυλούσε στις φλέβες της ύπαρξής σου. Δεν είναι ποτέ φόβος για κάτι συγκεκριμένο.

Ο φόβος χρησιμοποιεί τις πιο επίμονες, αδυσώπητες και προκλητικές λέξεις: Τι θα συνέβαινε αν;

Όταν ο φόβος σάς κυριεύει σαν καταιγίδα που σπέρνει τον πανικό, το σώμα σας τρέμει, η καρδιά σας σφυροκοπά στο στήθος σας και το τραύμα που έχετε ήδη υποστεί απειλεί να σας καταπιεί, πάρτε την κατάσταση στα χέρια σας και πείτε του: «Άσε όσα έγιναν κάποτε. Ζήσε το τώρα». Πείτε το ξανά και ξανά.

Ο φόβος της αλλαγής είναι ριζωμένος σε όλους. Είναι αόρατος. Πίσω από κάθε υπερβολική προσδοκία κρύβεται η επιθυμία να ελέγχουμε τα πάντα, ο φόβος της αλλαγής. Μερικές φορές επώδυνες αλλαγές που επιβάλλονται στη ζωή μας τροφοδοτούν ακόμη περισσότερο τον φόβο της αλλαγής.