Όταν ρωτάω τους ανθρώπους που ζητούν ψυχοθεραπεία, «γιατί διαλέξατε εμένα ως ψυχοθεραπευτή σας;», κάποτε κάποιοι μου απαντούν: «Γιατί καταλάβαμε, απ’ τον τρόπο που γράφετε στα βιβλία σας πως είστε άνθρωπος του Θεού. Πως είστε ψυχολόγος με Χριστό. Επειδή συνδέετε την πνευματικότητα με την ψυχοθεραπεία…».

Ζήτησα από τα μέλη ψυχοθεραπευτικών ομάδων να ανακαλέσουν μνήμες τους. Συγκεκριμένα, εμπειρίες τους κατά τις οποίες ένιωθαν πάρα πολύ ζωντανοί, σε μεγάλη επαφή με το σώμα και τα συναισθήματα τους. Σε γεμάτη επαφή με τις αισθήσεις τους. Κατόπιν τους ζήτησα να μιλήσει ο ένας στον άλλον για τις εμπειρίες τους αυτές, και ο καθένας, από την θέση του ακροατή, να παρατηρήσει πως βίωνε ο ίδιος το σώμα του κατά την διάρκεια της αφήγησης του άλλου.

Ίσως από τα πιο δύσκολα πράγματα σε αυτή τη ζωή να είναι η αποδοχή ότι χρειαζόμαστε βοήθεια για να αντιμετωπίσουμε την καθημερινότητα. Πολλοί άνθρωποι χρειάζονται βοήθεια όταν έρχονται αντιμέτωποι με συναισθήματα και προβλήματα που τα βιώνουν τεράστια και νιώθουν να τους ξεπερνούν.

Η δικαιοσύνη απεικονίζεται να έχει κλειστά τα μάτια της ούτως ώστε να διασφαλίζεται η αμεροληψία και η ανεξαρτησία της. Η δικαιοσύνη εμπεριέχει έναν παιδαγωγικό ρόλο εκτός του σωφρονιστικού.

Οι όροι ψυχοπαθής και κοινωνιοπαθής συγχέονται συχνά, πιθανότατα λόγω της έλλειψης σαφούς διάκρισής τους. Ωστόσο, οι όροι έχουν κάποιες διαφορές. Παρακάτω θα αναλυθούν κάποιες από αυτές.